vrijdag 4 juli 2014

Carpe Diem!

Er zijn natuurlijk meer mensen die hun droom najagen. En waarvan een aantal ingrediënten hetzelfde zijn als die van ons: tijdelijk verblijf in het buitenlanden met schoolgaande kinderen. Zo ook Suzan en Laurens. Zij vertrokken eind december voor minimaal twee jaar naar Singapore met hun twee kinderen. Suzan deelt haar ervaring in deze blog:
Je besluit zelf hoe je levensverhaal eruit komt te zien.

Een lang gekoesterde ‘jongensdroom’ ging eind vorig jaar in vervulling: met z’n viertjes voor een aantal jaar naar het buitenland. Samen hebben we reeds de nodige overseas avonturen beleefd in verschillende werelddelen. Toen we ruim 10 jaar geleden terugkwamen uit Zuid Amerika zeiden we tegen elkaar: dit doen we nog een keer met onze kinderen zodat we hen een internationale ervaring mee kunnen geven. Niet heel toevallig ging Laurens aan de slag voor een Duits internationaal bedrijf met in zijn achterhoofd een mogelijke uitzending naar het buitenland.
Inmiddels wonen we 6 maanden in het tropische Singapore. Mijn 1ste en voornaamste doel was de kinderen op de rit krijgen. Dat bleek niet heel moeilijk. Vanaf dag 1 gaan Rosa en Jules met veel plezier naar een international school met meer dan 30 verschillende nationaliteiten. Hierdoor krijgen we veel indrukken van de verschillende culturen en gebruiken. Van ‘Chinese New Year’ tot een Japanese assembly. De ‘graduation’ van Rosa die volgend jaar naar Primary school gaat, wordt uitgebreid gevierd. Het zijn allemaal heel bijzondere momenten die wij hier mogen meemaken. Daarbij is Singapore een paradijs voor kinderen; er is zoveel te doen, van in- and outdoor playgrounds tot de Zoo met een rainforest kidzworld.
Na een aantal maanden staat alles op de rit, is het nieuwe ervan af en stel je jezelf de vraag: Waarom ben ik ook alweer naar het buitenland vertrokkken? Wat ga ik hier doen? Dat het niet alleen ‘rozengeur en maneschijn’ zou zijn, daar was ik op voorbereid maar je weet van te voren niet wie en wat je tegenkomt; in ieder geval JEZELF! Je zult het zelf moeten doen, niets komt vanzelf naar je toe.
Belangrijk is om mogelijkheden te blijven zien. Je maakt een weloverwogen keuze om naar het buitenland te gaan en alles staat open. Je gaat als het ware met een blanco A4 op pad en je besluit zelf wat je erop zet en wat niet. Je kunt oude gewoonten, of zelfs overtuigingen overboord gooien en nieuwe dingen uitproberen, zoals een nieuwe carriere, vrijwilligerswerk of een studie oppakken. Dit klinkt gemakkelijker dan dat het in werkelijkheid is. Maar het heeft mij wel geholpen om mezelf op de lastige momenten bewust te worden van je positie. Want die is uniek!
Dus mijn motto is ‘make the most out of life’! Carpe Diem!