Ja! We gaan weer!

Begin 2014 realiseerden wij onze droom: we gingen met onze drie kinderen voor drie maanden de zon tegemoet. Voor quality time met het gezin, avontuur en lekker weer. En die ervaring was geweldig! Bij vertrek uit Tenerife in maart dit jaar waren we er dan ook zeker van dat we het nogmaals zouden doen. Maar al na een aantal weken terug in Nederland sloeg toch de twijfel toe: Is het niet (te) onnatuurlijk om kinderen uit hun vertrouwde wereld te halen? Willen we weer alle tijd, moeite, onzekerheden en geld inzetten om nogmaals het mooie leventje in het buitenland op te zoeken? 
Ik zei dus al snel: "Laten we het maar niet doen!". 

Als we het nu niet doen, doen we het nooit meer
Ja, ik zie regelmatig vele beren op de weg. Meer dan mijn man ze ziet. Ik maak me meer zorgen om de kinderen. Mijn man overtuigde me al snel door simpel te stellen: als we het nu niet doen, doen we het nooit meer. En daar ben ik het helemaal mee eens.
Eén jaar niet doen, betekent nooit meer doen. 
Terwijl we nu de grootste hobbels genomen hebben: We weten onze weg, de school zal voor de kinderen een tweede keer waarschijnlijk gemakkelijker gaan, niet gaan betekent stoppen met leren van de Spaans taal. 
En als we over tien, twintig jaar terug kijken op ons leven is dit toch wat we graag hadden willen doen. We besloten om in de zomervakantie een beslissing te nemen nadat we een goed gesprek zouden hebben met de kinderen. Tijdens dit gesprek kregen we de indruk dat het wel goed zal komen met de jongens. Dus: Yes, we gaan er weer voor.

Checklist
Inmiddels wisten we wat ons te doen stond:

• Een huis regelen in Tenerife-> Check: dit hadden we al geregeld voorafgaand aan ons vertrek. 
• Spaans leren-> Check: De kinderen en wij volgen elke week privé les.
• Een gesprek aangaan met de leerplichtambtenaar met het verzoek om vrijstelling-> Check: Alhoewel de kinderen vertelden dat ze het 'niet leuk' vonden in Tenerife, prikte de leerplichtambtenaar hier doorheen. Ze wilde vooral overleg met onze schooldirectie.
• Een gesprek met de schooldirectie in Nederland met het verzoek tot medewerking -> Check: onze schooldirecteur heeft veel ervaring met expat gezinnen en hij weet wat er te leren valt in het buitenland.
• Goedkeuring krijgen van de schooldirectie in Tenerife -> Check: Eén e-mail was voldoende voor een hartelijk welkom.
• Met de leerkrachten een studieplan maken -> Check: de leerkrachten denken enthousiast mee. We hebben een stapel huiswerk en uitleg meegekregen. Met de nodige discipline zullen we bij moeten blijven op het Nederlandse niveau. 
• Geld sparen: Check - zo goed als.
• Familie en werkrelaties informeren: Check
• Ticket boeken: Check
• Een huurder zoeken voor ons huidige huis: Check: via via hoorde een gezin van onze plannen. Zij zochten precies voor deze 3 maanden een tijdelijk onderkomen.

Inpak & afrondstress
En nu staan we aan de vooravond van ons vertrek. We hebben hele drukke maanden achter de rug. Juist omdat we weggaan willen we alles goed afronden en/of achterlaten. Zo'n break zorgt voor een duidelijke deadline en geeft ons energie om zaken voor elkaar te krijgen. Dat wil niet zeggen dat we regelmatig stressmomenten ervaren. Maar we stressen straks niet door, we rennen niet ons leven voorbij. Vanaf volgende week hebben we onze voeten in het zand en kunnen we elke dag zwemmen en spelletjes doen met de kinderen.

Wishlist
De wensenlijst voor 'de zeeën van tijd' is alweer groot. Waarschijnlijk te groot. Zo hoop ik veel tijd met de kinderen door te brengen, te helpen op school, studieboeken open te slaan, veel te sporten, veel te lezen, mijn website bij te werken, te blijven bloggen, reisjes te maken, goed de Spaanse taal te leren, mijn pc op te schonen, fotoboeken te maken, en tja.... tijd genoeg om te relaxen?