Verandering van plek doet leren

"Geluk is te vinden in het doen, niet in het bezitten".

En zo is het maar net!
Als we niet naar Tenerife waren gegaan, konden we misschien nu wel een andere auto kopen. Of eindelijk die nieuwe tuinstoelen. Die wens ligt er nog steeds wel als we thuiskomen. Maar dan hadden we niet zoveel geleerd, gezien, beleefd: geleefd!

Eigenlijk zou je op zoveel mogelijk plekken in de wereld een tijdje moeten wonen. Zodat je uit elk land en zijn cultuur het beste recept kunt maken voor je ideale levensinvulling.
En terwijl je dat doet, vult je hoofd zich ondertussen met mooie herinneringen, of minder mooie maar dan met levenslessen, nieuwe talen, nieuwe mensen en mooie films en die je op elk moment kunt laten afspelen.

Wat heb ik geleerd dankzij ons leven in Tenerife?

We hebben bijzondere, lieve, gekke, aardige, mooie, rare, nieuwe mensen leren kennen. Spaanse vrienden gemaakt. En wat ik ook heb geleerd is dat één persoon een wereld van verschil kan maken voor een ander. Vorig jaar durfde de kinderen voor het eerst hola te zeggen tegen een oud mannetje die ze dagelijks tegen kwamen van en naar school. Al snel keken ze uit naar de hola-meneer. Een dagelijkse groet geeft plezier en vertrouwen. Zoon Ties heeft het best lastig hier op school. Sinds we weten dat een klasgenootje bij ons in de straat woont en hij daar een middag mee gespeeld heeft, is school een stuk leuker. Ook zelf ervaar ik het bij een enkele moeder: De moeder die me elke dag lachend groet, een praatje maakt en even checkt of ik belangrijke info heb doorgekregen: Eén zo'n vrouw geeft me het gevoel welkom te zijn. 

Op culinair gebied genieten we volop. 

Heerlijke pulpo: inktvis

Na vorig jaar werd ik al creatiever in mijn Nederlandse keuken. Nu kan ik daarop doorborduren: Toch eens inktvis op het menu zetten omdat één van onze kinderen er dol op is? En wat vaker uitgebreid lunchen omdat we daar allemaal erg van genieten?

De school hier in San Andres vind ik lang zo goed niet als in Nederland, maar ook hier doen ze leuke dingen. Ideetjes die ik bij terugkomst zal delen op onze Nederlandse school. 

Aan het strand in Nederland is het lang zo warm en mooi niet als hier. Maar ook in Tenerife zaten we er vaak met een dikke trui aan (nu gelukkig niet meer). Het was lekker genoeg om zandkastelen te bouwen en een boekje te lezen. Dit ingrediënt stop ik graag in mijn toekomstige recept voor levensgeluk in Nederland.

We leven hier een ongecompliceerd leven: Weinig sociale contacten, (mede daardoor) geen stress, weinig bezittingen en veel tijd voor elkaar. Deze les koesteren we en hier willen we regelmatig op terugkijken als de agenda's in Nederland weer overvol dreigen te raken.  

Geen gezellige feestjes, geen koffie bij vrienden en familie, geen voetbal of dansles: De weekenden kunnen we hier volledig vrij invullen. En daarom trekken we er elk weekend wel op uit om iets te ontdekken en te beleven. Een mooie wandeling, bezoek aan een stadje, speeltuinentocht door de stad, restaurant hoppen, nieuwe stranden zoeken, een nieuw gerecht proberen of een bezoek aan een museum. In Nederland is ook nog van alles te ontdekken. Het zal een uitdaging zijn om tijd vrij te houden: want ruimte creëert creativiteit. 

Ver weg leer je je naasten kennen. We genieten van bezoek van familie en vrienden: samen beleven we de ontsnapping van het routine-leven en hebben tijd voor een goed gesprek. 

In een andere omgeving leer je ook je eigen gezinsleden op een andere manier kennen.
In mijn vorige bericht kon je lezen over de moeite die dochter Yara (en dus ik ook) had om naar school te gaan (lees over: doorzetten): Uiteindelijk moest ik rigoureus 'de navelstreng doorknippen': Terwijl ze op school de boel bij elkaar krijste, ben ik weggelopen. Maar natuurlijk bleef ik uit het zicht om het hoekje wachten. Ze was binnen 10 seconde stil! De volgende dag hetzelfde en daarna was het goed en vermaakt ze zich prima op school. 's Middags komt een vrolijk kind de school uitgelopen en horen we haar tijdens het spelen meer en meer in het Spaan kletsen.