Je kunt het maar druk hebben met niets doen.

Toen we wisten dat we voor wel drie (!) maanden naar Tenerife gingen, kreeg ik direct 100 plannetjes wat ik met deze zeeën van tijd kon gaan doen: een blog schrijven (dat lukt!), een website maken voor mijn ZZP activiteiten als ik terug ben, misschien kunnen we wijnreizen gaan organiseren, ik wil de Spaanse taal heel goed spreken, lekker veel sporten zodat ik helemaal fit en strak terug kom, veel boeken lezen zodat ik veel nieuwe inzichten krijg, ik ga drie dagen per week op school helpen, en elke midddag met de kinderen naar het strand of naar het zwembad en quality time met mijn jongste dochter doorbrengen en nog véél meer dingen. 

Nu is er één maand voorbij en zie ik al: dat gaat 'm niet worden! En wat ik dan wel doe? Niet heel veel, maar de dagen vliegen voorbij. Voor iemand die altijd efficiënt bezig wil zijn en zichtbare resultaten wil boeken is dat soms best even schakelen. Als je van huis uit mee hebt gekregen dat hard werken goed is, voelt dit soms als tijd uit mijn handen laten glippen.  

Wat heb ik vandaag aan Spaanse woordjes geleerd? Nada, niente!
Gesport? Gisteren tien minuten in de zee gezwommen.
Gespeeld met mijn dochter? Zij wel, op mijn telefoon, terwijl ik aan het koken was.
Iets gedaan op school? Alleen gezegd dat ik maandag weer kom helpen met het inscannen van het rekenboek (ja! ik heb vrijwilligerswerk!)
Nieuwe activiteiten ontwikkeld hier? Nope!

Aan de andere kant, wilde ik ook ervaren hoe het is om me te gaan vervelen, om niet te hoppen van ene afspraak naar andere en steeds iets te willen bereiken en liefst weer wat beter, meer of vernieuwender. Daar lees ik nu over (in mijn 2e boek sinds we hier zijn): mindfulness, aanwezig zijn in het nu, ervaren wie je daadwerkelijk bent zonder dat stemmetje, 'het ego' wat steeds een oordeel of mening heeft. Super interessant. Ik doe mijn best! Oh, dat moet dan weer juist niet...
Geïnspireerd door het boek probeer ik in contact te komen met het 'zijn'. Om meer vanuit gevoel dan vanuit hoofd te handelen.  Zodat, van daaruit, vanzelf naar boven komt wat ik echt wil, en niet wat 'ik eigenlijk zou willen doen'.

Ik zit nu nog in die tweedeling: enerzijds wil ik me helemaal overleveren aan het 'niets moeten en willen'. Anderzijds had ik ook allerlei wensen voor ons Tenerife leven, things to do die ik niet meer ga realiseren. Tja en dat gaat niet zo samen. 

Stiekem heb ik dus nog even de behoefte om toe te lichten waar ik dan zoal mee bezig ben geweest en laat ik dat stemmetje van 'nuttig maken' nog even toe: 
Deze ochtend ben ik druk geweest met boodschappen doen, wasjes draaien en koken: er staat een heerlijk potje garbanzos te pruttelen voor de lunch straks. Ik maak er nog een overheerlijke gezonde en lekkere salade bij, want we willen wel gezond blijven!  

Garbanzos, typisch gerecht uit Spanje/Canarische eilanden: Kikkererwten met chorizo.

En net hebben we genoten van twee lekkere bakjes koffie in de zon, met de ouders van mijn man. Zij zijn gisteren aangekomen voor een weekje samen genieten. Aan wie we graag laten zien waarom we het hier zo fijn vinden. We hebben een plannetje voor vanmiddag gemaakt om een leuk dorpje verderop te bezoeken en via Facebook en dit bericht heb ik in ieder geval weer wat van ons laten horen.
Tja, hoe mooi wil ik het hebben?